یکی از سادهترین و ارزانترین پلیمرهای موجود در بازار، پلی اتیلنها هستند. این نوع پلیمرها طی واکنشهای زیاد از پلیمریزاسیون اتیلن به وجود میآیند که آن را با نماد PE نشان میدهند. در این مطلب با لوله آنلاین همراه باشید تا تاریخچهای از لولههای پلیمری را در ایران و جهان را با هم بررسی کنیم.
تاریخچه لولههای پلیمری در جهان
لولههای پلیمری که از صنایع پلاستیکی هستند، در ابتدا توسط شخصی به نام واسپاهیات مورد آزمایش قرار گرفت. او قصد داشت مادهای به جای عاج فیل بسازد که در نهایت توانست فرایند ساخت نیترات سلولز را ارائه دهد. در دهه ۱۹۷۰، پلیمرهای رسانا به بازار عرضه شد که در صنایع کامپیوتری مورد استفاده قرار گرفت. در حال حاضر، مواد هوشمند پلیمری توانستهاند در ساخت سنسورها حرفی برای گفتن داشته باشند. این پلیمرها، به ۷ دسته شکل مختلف دستهبندی میشود: صنایع، منبع، واکنش حرارتی، عبور نور، واکنش پلیمریزاسیون، ساختمان مولکولی و ساختمان کریستالی.
چهار دسته لاستیک، پلاستیک، الیاف پوششی و چسب، چهار نوع پلیمر است. از نظر منبع نیز آنها را به سه دسته پلیمر طبیعی، پلیمر طبیعی اصلاح شده و پلیمر مصنوعی تقسیم میکنند.
لولههای پلیمری و پلاستیکها در ابتدا برای اولینبار در جنگ جهانی دوم در قالب موادی مثل نایلون پلی اتیلن، یا اکریلیکی به نام پرسپکس به جهان معرفی شدند. بعدها در سال 1932، شرکت دوپان نئوپرن را به بازار عرضه کرد. اگر بخواهید از میان لولههای پلیمری سراغ پلی اتیلن برویم، تاریخچه این لوله به اوایل دهه پنجاه برمیگردد. زمانی که دانشمندی آلمانی به نام کارل زیگلر، توانست پلیمریزاسیون اتیلن را در دما و فشار پایین انجام دهد. ده سال بعد، همراه با همکار ایتالیایی خود توانستند جایزه نوبل شیمی را دریافت کنند. بعد از برپایی کارخانه پلی اتیلن توسط زیگلر، به مرور فرایند تولید پلی اتیلن پیشرفت کرد و رو به افزایش رفت. به طوری که در سال 1958، بیش از هفده هزار تن پلیاتیلن تولید شد. امروز این رقم به 30 میلیون تن در سال رسیده است.
تاریخچه لولههای پلیمری در ایران
در ایران اولین اتصالات لوله و پلیمر به سال 1374، برمیگردد. در آن زمان، محصولات پلی پروپیلن را با عنوان لوله سبز میشناختند که با توجه به رنگ لوله، چندان بیدلیل نبود. کم کم این لولهها به رنگ سفید تبدیل شدند و تا به امروز ،اکثر این لولهها را به رنگ سفید میبینیم. بعد از ورود این محصول به بازار، کم کم استانداردهای لازم از جمله استاندارد ملی با شماره 6312 برای اولین بار، بر مبنای استاندارد آلمانی برای این لوله تعریف شد. در نتیجه به عنوان اولین استاندارد ملی لولههای پلیمری در صنعت، شمرده شد که اهمیت کیفیت را در تولید این محصولات نشان میدهد. بعدها در سال 1386، این استاندارد، مجدداً بر مبنای استاندارد BS EN ISO 15874 قرار گرفت و شماره ملی آن از 6312 به 6314 تبدیل شد. دوباره در سال 1395 یعی 5 سال پیش، با توجه به پیشرفتهایی که در این زمینه شد، مجدداً استانداردها مورد بررسی قرار گرفت و بر اساس آخرین نسخه استاندارد بینالمللی تغییر پیدا کرد.
در ابتدا مواد اولیه لولهها در اروپا تولید میشد و دارای استاندارد اروپایی بود، اما کم کم ماده اولیه آنها در هر کشوری همچون پتروشیمی ایران نیز تولید شد. امروزه لوله و اتصالات پلیمری در استانداردهای آمریکای شمالی یعنی ASTMF2389:2017، استاندارد کانادایی CAN CASB137:2016 و کدهای ICC.UNC.PMG و IPC وجود دارد. با این وجود شاید برخی تصور کنند که عمر این نوع لوله و اتصالات به پایان رسیده در حالی که همچنان بسیاری از تولیدکنندگان در صنعت مشغول تولید این نوع لوله هستند.
لولههای پلیمری که در سال 1374، در ایران تولید میشد در حال حاضر 200 واحد تولیدی و با اشتغال هزاران نفر و سرمایهگذاریهای کلان، ظرفیتی بیش از 200 هزار تن مطابق با استانداردهای جهانی پیدا کرده است.
جمع بندی
لوله و اتصالات پلیمری را میتوان تحولی بزرگ در تاریخ صنعت لوله و لوله کشی دانست. علم و بلوغ انسان و همچنین تمایل آن برای پیشرفت و زندگی بهتر، باعث ساخت و پدید آمدن لوله و اتصالات پلیمری شده است. لوله و اتصالات پلیمری تقریباً همه کاره هستند و جایگاه خوبی در صنعت تأسیسات و لولهکشی داشته و خواهند داشت.
هدف اصلی لولههای پلیمری در ابتدا لوله کشی فاضلاب بود اما در گذر زمان، لوله و اتصالات پلیمری توانست با توجه به قابلیتهایی که دارد، در گستره زیادی مورد استفاده قرار بگیرد. لولههای پلیمری از جمله پلی اتیلن، توانسته جایگزین انواع لوله فلزی و سیمانی شود و همین خاصیت آنها را برای استفاده در شبکههای لوله کشی شهری و روستایی مناسب کرده است. از آن جایی که انتخاب و خرید لوله باکیفیت اهمیت زیادی دارد، لوله آنلاین یکی از معتبرترین و بهترین شرکتهای ارائه انواع لوله و اتصالات با بهترین کیفیت و سالها تجربه در خدمت شما عزیزان است.